فلاح؛ محله شهدا و لوتی‌ها
دکتر علی رضایی
۱. محله فلاح یا ابوذر از محلات قدیمی و مذهبی تهران به شمار می‌رود. محله‌ای که ابتدا محدوده‌ای با اراضی کشاورزی بوده، اما در طی زمان و با مهاجرت افراد به این منطقه، به آهستگی به جایی برای سکونت تبدیل شده است. بخش زیادی از افرادی که برای سکونت به محله فلاح آمده‌اند، از آذری‌های ترک زبان‌اند. حضور تعداد زیادی از خانواده شهدا و رفت و آمد لوتی‌ها، داش‌مشتی‌ها، پیرغلام‌ها، خیران و... توی کوچه‌پس‌کوچه‌های محله، ابوذر را از سایر مناطق متفاوت کرده است.
۲. کمتر کسی را در مناطق جنوب غرب تهران می‌توان یافت که مسجد جامع ابوذر را نشناسد. این مسجد بخشی از حافظه تاریخیِ مردمی را شامل می‌شود که انقلاب را از مساجد آغاز کردند. خیابان ابوذر یا همان فلاح سابق، که مسجد ابوذر در آن قرار گرفته، محل زندگی چندین شهید و جانباز دفاع مقدس است. انفجار بمب منافقین برای ترور مقام معظم رهبری در این مسجد، سرفصل تاریخچه آن است که هر ورقش به خون شهیدی آغشته شده و مملو از روزهای پرافتخار است.
۳. از دیرباز در این محله تعداد زیادی هیئت مشغول به فعالیت بوده‌اند که هر یک رنگ‌وبوی خاصی داشته و در ادوار مختلف نقش‌آفرینی‌های زیادی کرده‌اند. یکی از کارکردهای اصلی هیئت در زمان‌های مختلف، تربیت افراد بوده است. تربیت دینی، نتیجهٔ حضور جوانان در هیئت‌ها بوده و می‌شود گفت هیئت‌ها در دوره پیش از انقلاب به عنوان محفلی برای مبارزه با ظلم و پس از انقلاب، جایگاهی برای هدایت بوده‌اند. هیئت متوسلان ثامن‌الائمه از سال ۱۳۴۵ در محله ابوذر حضور داشته و یکی از پایگاه‌های مهم این محله به حساب می‌آید.
۴. در محله فلاح تعداد زیادی لوتی و داش‌مشتی زندگی می‌کردند که هر یک داستان جداگانه‌ای دارند. زندگی آدم‌هایی که به واسطه مشتی‌بودنشان عاقبت به خیر شدند. خیران حاضر در این محل نیز از پزشک و هنرمند و نابینا گرفته تا جوانانی که برای معلولان مراسم عروسی می‌گیرند، نشان می‌دهند محله ابوذر هنوز هم مانند سابق، محله‌ای با هزار داستان است. لوتی‌هایی که روایت زندگی آن‌ها خود یک کتاب مفصل است.
متن کامل این مطلب را می‌توانید در صفحات ۷۰ تا ۷۵ شماره دوم سوره سیمرغ بخوانید.